رمز بزرگی وتکامل استاد العرفا آیت الله قاضی طباطبایی چه بوده است؟
دو گنج عظیم
آیت اللَّه سیدعلی قاضی رحمةالله علیه، استاد عرفانِ بزرگانی همچون علامه طباطبایی و آیت الله بهجت، فرموده اند که اگر من به جایی رسیده باشم از دو چیز است:
(( قرآن کریم و زیارت سیدالشهداءعلیه السلام ))
________________________________________
درواقع این فرمایش آقای قاضی به حدیث ثقلین پیغمبراکرم (صلی الله علیه و آله) برمیگردد که سفارش میکنند که راه سعادت مردم، چنگ زدن به قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام است ومادامی که مردم تابع ایندو باشند هرگزانحراف پیدانخواهندکرد.
آیات واحادیث فراوانی درباره عظمت قرآن وحضرت سیدالشهداء علیه السلام وجودداردکه اهمیت چنگ زدن بهاین دوبزرگواررابه وضوح روشن میکند که به برخی از آنها اشاره می شود:
1) اهمیت وعظمت قرآن کریم
مفسّر کبیر قرآن، ابوالفُتوح رازی (م 552 ق) در مقدمه تفسیرش، برای قرآن 43 نام ذکرمیکند. «حَرالِّی» یکی دیگراز دانشمندان بزرگ علوم قرآنی، کتابی در این باره نوشته و در آن، نود اسم یا وصف برای قرآن ذکر کرده است. هر یک از اسم های قرآن، به ابعاد ویژه ای از عظمت وجودی این کتاب آسمانی دلالت دارد.
بعضی از اسامی این کتاب شریف که درخودقران آمده است عبارتند از: قرآن، فرقان، نور، بصائر، ذکر، رحمت، شفاء، حکیم، مجید، مبارک، مُهَیْمِن، عظیم، برهان، که «قرآن» مشهورترین نام کتاب آسمانی ما مسلمانان است. این واژه، به معنای خواندن است و در آغاز، به صورت وصفی برای کتاب آسمانیِ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به کار رفته، ولی به تدریجْ اسم خاصّ آن شده است.
_خدای متعال درآیه21سوره مبارکه حشر میفرماید :
«لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلی جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ»
اگر این قرآن را بر کوهی نازل میکردیم، هرآینه میدیدی که کوه از ترس خداوند فروافتاده ومتلاشی میشد.
ودر آیه 88 سوره مبارکه اسری میفرماید:
«قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلی أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ کانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیراً».
بگو اگر انس و جن گرد آیند برای این که مثل قرآن را بیاورند؛ هرگزنمیتوانند اگر چه برخی پشتیبان بعضی دیگر باشند.
_درهمین راستا
پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند :
«فضل القرآن علی سائر الکلام کفضل الله علی خلقه.»
«برتری قرآن بر دیگر سخنان، چون برتری خدا بر مخلوقاتش است.»
آری! قرآن بر همه کتاب های آسمانی و همچنین تمام معارف بشری برتری دارد. یعنی هیچ شاهکار ادبی در بلاغت و شیوایی، و هیچ سخنی حکیمانه در حکمت و استواری و هیچ کتاب علمی در تبیین حقایق عالم هستی به پایه این کتاب آسمانی نمی رسد.
اینست که آیت حق واستاد عرفا، قاضی طباطبایی علیه الرحمه میفرماید یکی از رموز توفیقات من چنگ زدن به قرآن کریم بوده است.
_پیامبر اعظم ـ صلی الله علیه و آله ـ در سخنی دیگر درباره عظمت قرآن چنین فرموده است:
«من أعطاه الله القرآن فرأی أن رجلا أعطی أفضل مما أعطی فقد صغر عظیما و عظم صغیرا.»
«اگر خداوند قرآن را به کسی عطا کند و او گمان کند که به دیگران نعمتی بزرگتر از این نعمت داده شده است، بی گمان چیز کوچکی را بزرگ شمرده و بزرگی را کوچک شمرده است.»
همه این آیات واحادیث ودهها مورد دیگر دلالت بریک مطلب میکنند وآن اینکه :
_ ای انسان ازاین گنج عظیم وبی پایان غافل نباش وبه آن چنگ بزن مأنوس باش تاخسران نبینی وسعادتمنددوجهان شوی_
2) اهمیت ذکرو زیارت اباعبدالله الحسین علیه السلام
روایات فراوانی درباب ذکر ویاد امام حسین علیه السلام وزیارت آن بزرگوار وجود دارد که به گوشه ای ازآن اشاره میشود :
_ابى الصباح کنانى ، مى گوید:
از حضرت امام صادق (علیه السلام) شنیدم که مى فرمود:
در طرف شما قبرى است که هیچ مکروب و اندوهگینى به زیارت آن نمى رود، مگر آنکه خداوند متعال اندوهش را بر طرف کرده و حاجتش را روا مى سازد و از روزى که آن حضرت شهید شدند چهار هزار فرشته که جملگى ژولیده و غبار آلود و گرفته هستند اطراف قبر مطهّرش بوده و تا روز قیامت بر آن جناب مى گریند و کسى که او را زیارت کند فرشتگان تا وطن و ماءوایش مشایعتش کرده و اگر مریض و بیمار شود عیادتش کنند و اگر بمیرد جنازه اش را تشییع نمایند.
ترجمه کامل الزیارات ص 553
_ونیز سیف تمّار، از آن حضرت روایت می کند که فرمود:
زائر امام حسین (علیه السلام) در روز قیامت صد نفر که همگى اهل دوزخ بوده و در دنیا از مسرفین بودند را شفاعت مى کند.
ترجمه کامل الزیارات ص 548
_محمّد بن سنان از بشیر دهّان برایم نقل کرد و گفت :
در هر سال به حجّ مشرّف مى شدم ، یکسال تنبلى کرده و آنرا ترک کردم و سال بعد که به حج رفته و محضر حضرت صادق (علیه السّلام ) رسیدم به من فرمودند:
اى بشیر چه چیز تو را در سال گذشته از حج سست و تنبل کرده ؟
عرض کردم : فدایت شوم مالى داشتم که از مردم مى خواستم و خوف داشتم تلف شودلذا به حج نیامده ولى در عوض روز عرفه به زیارت قبر مطهّر حضرت امام حسین (علیه السلام ) رفتم .
حضرت به من فرمودند:
آنچه نصیب اهل موقف (حاجى ها) شد، از تو فوت نگردید، اى بشیر کسى که قبر حسین (علیه السلام ) را زیارت کند، در حالى که به حق آن حضرت عارف و آگاه باشد، مانند کسى است که خدا را در عرش زیارت نموده است.
- ترجمه کامل الزارات ص 489
_عبداللّه بن شعیب تیمى ، از حضرت صادق (علیه السلام) نقل مى کند که حضرت فرمودند:
روز قیامت منادى ندا مى کند: شیعیان آل محمّد در کجا هستند؟!
پس از میان مردم گردنهائى کشیده شده و افرادى بپا مى خیزند که عدد آنها را غیر از حقتعالى کس دیگر نمى داند. ایشان در قسمتى از مردم بپا خاسته اند، سپس منادى ندا مى کند: زوّاز قبر حضرت امام حسین (علیه السلام ) در کجا هستند؟!
خلق بسیارى به پا مى خیزند.
پس به ایشان گفته مى شود: دست هر کسى را که دوست دارید بگیرید و آنها را به بهشت ببرید، پس شخصى که جزء زائرین است هر کسى را که بخواهد گرفته و به بهشت مى برد، حتى بعضى از مردم به برخى دیگر مى گویند: اى فلانى من را مى شناسى ؟ من کسى هستم که در فلان روز و در فلان مجلس براى تو ایستاده و احترام از او نمودم پس من را نیز دریاب ، زائرامام حسین (علیه السلام) او را نیز گرفته و به بهشت داخل نموده بدون اینکه دافع و مانعى در بین باشد.
ترجمه کامل الزیارات ص 553
_حضرت رضا (علیه السلام ) خطاب به ریّان فرمودند:
«ای پسر شبیب! اگر بر حسین (علیه السّلام ) گریه کنی چندانکه اشک تو بر گونههایت روان گردد، خداوند هر گناهی که کرده باشی، کوچک یا بزرگ، اندک یا بسیار، بیامرزد.»
(برگرفته از پایگاه تخصصی امام حسین علیه السلام)
_همچنین أبان بن تغلب نقل میکند که امام صادق (علیه السّلام ) فرمودند:
«نَفَسُ المهمُوم لِظُلمِنا تسبیحٌ، وَ هَمُّهُ لَنا عبادهٌ، و کتمانٌ سِّرنا جهادٌ فی سبیل اللهِ»
«کسی که به جهت ستمی که به ما شده محزون باشد، نفس کشیدن او تسبیح خداوند است، و نگرانی او برای ما عبادت است، و مخفی داشتن اسرار ما جهاد در راه خداست.
(برگرفته از پایگاه تخصصی امام حسین علیه السلام)
______________________________________________
این دل تنگم عقده ها دارد
گوئیا میل کربلا دارد
اى حسین جانم
این دل مهجور مانده در غربت
میل دیدارِ آشنا دارد
اى حسین جانم
بلبل جان عاشق مُضطر
میل گلزار نینوا دارد
اى حسین جانم
کربلا قربانگاه عُشّاقست
هر وجب خاکش قصّه ها دارد
اى حسین جانم
هر کجا بر پا شد عزاى او
همچو مهدى صاحب عزا دارد
(گلچین گل نغمه ص 47)